Samira Ahale (1977) is transpersoonlijk en mindful coach en trainer voor professionals, die ze begeleidt in het maken van keuzes. Ze is opgegroeid in Antwerpen, is van Marokkaanse afkomst en woont sinds 2001 in Nederland. In haar debuut Eindelijk Vrij biedt ze de lezer concrete stappen aan om het verleden los te laten. Met BOSS-coaching & training leidt ze professionals in reuzenstappen naar meer zekerheid, vertrouwen en nieuwe kansen. Voor meer informatie ga naar www.spiritandmoves.nl.
Ik ben niet bang meer. Ik heb mijn diepe dalen wel gehad in het leven. Zo angstig geweest als kind. Ik voelde me verlaten. Eenzaam. Uitgekotst. Ik zwolg in zelfmedelijden. Sleepte me voort als slachtoffer en gaf iedereen de schuld. … Lees verder →
In onze vergissing het lichaam te zijn, projecteren we onze onbewuste angst buiten onszelf. Op de Marokkanen, de Chinezen, de homo’s en de racistische Nederlanders. Op de bazen, op de losers, op de daders en op de slachtoffers. Wat een waanzin,
Lees verder →Ik moest lachen toen de man mij lachend vertelde dat hij spijt had dat hij mijn boek had gelezen, Eindelijk Vrij. “Ik dacht dat ik vrij was, maar ik ben helemaal niet vrij, besef ik nu. Want als ik mij … Lees verder →
Ik zou het erg cool vinden om een Staphorster djellaba te dragen. Volgens Annet was dit vrij eenvoudig te regelen. Ze kent immers genoeg creatieve dames in Staphorst en Rouveen.
Lees verder →Wie was Sinterklaas dan en waarom kwam hij niet bij Marokkanen? Was hij een racist, net als Filip Dewinter van het Vlaams Blok, waar ik zo bang voor was? Ik begreep er niets van en ging op onderzoek uit.
Lees verder →Ik denk aan de grote bezem die op een affiche prijkte in Hoboken. Reclame voor het Vlaams Blok, nu bekend als het Vlaams Belang, met Filip Dewinter als boegbeeld. Brrr… ik voel een rilling langs mijn nek gaan. Ik denk aan mijn ervaring met racisme, hoe mijn ouders behandeld werden, waar ik tegenaan liep, verhalen van andere Marokkanen en mijn Ghanese vriendin.
Lees verder →Ik droeg de hoofddoek, bad vijf keer per dag en deed wat van mij verwacht werd; ingetogen door het leven gaan en geen vragen stellen. Ik leidde een dubbelleven, want op mijn 13de besloot ik mijn hoofddoek stiekem af te … Lees verder →
‘Ik geloof erin dat wanneer je naast mensen gaat staan, je het vertrouwen vergroot. En als je mensen inlicht over hun rechten en mogelijkheden, zij dan in staat zijn om beter keuzes te maken.’ aldus de Groningse Chakor, die in 2018 op mijn pad kwam, na het verschijnen van Eindelijk Vrij.
Lees verder →Eén van de lezers van Het Kusjeshuis vroeg mij waarom ik mijn autobiografie schreef. Ze vroeg zich af wat mijn innerlijke drijfveer was, ook al zei ze dit met andere woorden. Ik maakte de vergelijking met marathonlopers. Er zijn mensen … Lees verder →
Ja, ja, morgen is het zover. Dan rij ik naar Groningen City om zelf het eerste exemplaar van Het Kusjeshuis in ontvangst te nemen, samen met mijn eerste bestelling. Maar daarna rijd ik door naar mijn afspraak met een bekende … Lees verder →